Saturday 14 November 2009

႐ြက္လႊင့္ျခင္း ...



ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္
လွ .. ေအာင္ေတြလဲ 
မေလွ်ာက္တတ္ေလေတာ့
ဘ၀ဇာတ္ရုံ ႐ုပ္ေသးခံုေပၚ
ဇာတ္ဆရာ အလိုက် ကလိုရာ ကေစေတာ့လို႕
သူ႕လက္ ၀ကြက္ ထိုးအပ္မိလိုက္တာ
သူ႕လက္ေတြ ႀကိဳးမ႐ွဳပ္ဖို႕အေရး
ကၽြန္ေတာ္ ဆိုတဲ့ အ႐ုပ္ကေလး...
မင္းသား တစ္လွည့္
လူၾကမ္း တစ္လွည့္
ေနာက္ပိုင္း တစ္လွည့္
လူပ်က္ တစ္လွည့္
လွည့္လိုက္ရတဲ့ အလွည့္
ခ်ာခ်ာကို လည္လို႕.....
မင္းသားအလွည့္ ကၽြန္ေတာ့္ခမ်ာ
ဇာတ္ဆရာ အလိုက် ဟန္ပါပါ ျပံဳးလို႕ေပါ့...
လာျပန္ၿပီ လူၾကမ္း
သူ႕ဇာတ္နာဖို႕အေရး
ၾကမ္းလိုက္စမ္း ခပ္ရမ္းရမ္းေလးေပါ့...
ေနာက္ပိုင္းမင္းသားေလး ကၽြန္ေတာ္
ဟစ္ေအာ္လို႕ သီေၾကြး အလြမ္းေတးေလးေတြနဲ႕
ရင္မဆန္႕ေအာင္ ငိုေၾကြး
ေဆြးလို႕ေတာင္မ၀ေသး...
လုပ္ခိုင္းျပန္ၿပီ လူပ်က္တဲ့...
ကဲ... သူမ်ား ေပ်ာ္ဖို႕အေရး
ငိုခ်င္ရက္နဲ႕ ဇာတ္ကြက္ကိုက
ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ လွမွာပါလိမ့္.....

ဒီကဗ်ာေလးကို ခ်ေရးထားၿပီးမွ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကို အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြ ေတြးေနမိတယ္ ... ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ့္ဆိုဒ္က သီခ်င္းနားေထာင္ရင္းနဲ႕ ခု ေခါင္းစဥ္ေလးကို စဥ္းစားမိသြားတယ္ ... ဆိုင္လား .. မဆိုင္လား မသိေပမဲ့ အဲဒီသီခ်င္းကိုလဲ သေဘာက်တယ္ ... ဘ၀ ဆိုတာလဲ မေသမခ်င္း လွဳပ္႐ွား႐ုန္းကန္ ေနၾကရတာမို႕ ႐ြက္လႊင့္ေနရသလိုပဲလား လို႕ ... တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ ေလေျပေလးနဲ႕ဆိုေတာ့ ႐ြက္လႊင့္ရတာ ၿငိမ့္လို႔ေပါ့ ... အင္း ... မုန္တိုင္းနဲ႕ ေတြ႕ေတာ့လဲ ...........

8 comments:

ေမာင္သီဟ said...

ေလာကဇတ္ခုံေပၚမွာ ကုိယ္တုိင္ကရတယ္
မင္းသားလား လူၾကမ္းလား
ဇတ္ပို႔လား ဇတ္ရံလား
လူရႊင္ေတာ္လား မေသခ်ာဖူး
က်ရာဇတ္ရုပ္ေပါ႔ဗ်ာ
ဒါေပမယ္႔ ေဝေလေလေတာ႔မျဖစ္ခ်င္ဖူး
ကဗ်ာေလးခံစားသြားပါတယ္ မလင္းၾကယ္စင္
း)

လင္းၾကယ္ျဖဴ said...

ဘ၀ ဆိုတဲ့ ဘ၀
အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ က တကယ္
ခက္သလို ...
ခံစားမႈမ်ားစြာကို ေမြးဖြားေပးတတ္ေသးတယ္..
အေကာင္းဖက္ကေတြးရင္ေတာ့
ဆရာတစ္ပါးပဲ..ပညာေတြ အစံုျပတတ္လို႕ေလ..
ေပ်ာ္ပါေစ

khun said...

မေရ
ခြန္တို့ေတြအကုန္လံုးဒီလိုခ်ညး္ဘဲေနာ္....
သူ့အလိုက်ခြန္တုိ့ေတြကေနၾကရတယ္ေလ
နိမ့္တခ်ည္ျမင့္တလွည့္နဲ့....

Beauty Studio USA Branded Store said...

လင္းေရ ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္းကို ကဗ်ာလာဖတ္သြားတယ္။ဇာတ္ဆရာ အလိုက် ကျပေနရာကေန စိတ္တိုင္းက် ကိုယ္ဘဝကို ခ်ယ္မႈန္းႏိုင္တဲ့ ဒါရိုက္တာျဖစ္ႏိုင္ပါေစ။ကဗ်ာေလးအေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

ေမသစၥာေမာင္ said...

ဟုတ္တယ္လင္းေရ
ၿငိမ့္ တစ္လွည့္
မၿငိမ့္ တစ္လွည့္ပဲ..။

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

လင္းေရ...
ကဗ်ာေလးကို..ခံစားသြားတယ္ဗ်ာ...။
မုန္တိုင္းထန္ေတာ့လည္း...ရင္ဆိုင္ၾကရမွာေပါ့...ႀကိဳးစားၾကရမွာေပါ့ေနာ့ဗ်...။
ဖတ္ရတာ..ေက်းဇူး...ပါခင္ဗ်ာ...

သိဂၤါေက်ာ္ said...

ဇာတ္ဆရာ အလိုက် ကခဲ့ရတာခ်ည္းေပါ့...
အႏွစ္ ၃၀ ႐ွိခဲ့ျပီ။

သူရိန်မင်း said...

ေရာက္တဲ့ ဇာတ္ရုပ္မွာ ႀကံဳသလိုက ပီျပင္ဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့ေနာ...။ သ႑ာန္လုပ္ရင္ သရုပ္တူမွ ပရိတ္သတ္ လက္ခံမယ္ေလ...။ တုတာမွန္းသိသိႀကီးနဲ႔ မပီျပင္ျပန္ရင္လည္း လူကမႀကိဳက္တတ္ျပန္ဘူး။ ပြဲၿပီးေတာ့လဲ ပတ္စာခြာ ဖ်ာသိမ္းေပါ့။