နီးလ်က္နဲ႕ေ၀း

ကၽြန္မ အလုပ္ၿပီးလို႕ လမ္းမေပၚဆင္း လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ လမ္းမေပၚက မီးအလင္းေရာင္ေတြ လင္းထိန္ေနတာ ၾကည့္ရင္း ကၽြန္မ အိမ္ျပန္ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနၿပီပဲရယ္လို႕ စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိလိုက္တယ္... ေမေမ တစ္ေယာက္လဲ ကၽြန္မကို လည္ တဆန္႔ဆန္႕နဲ႕ ေမွ်ာ္ေနေလာက္ၿပီ ... လမ္းမရဲ႕အလင္းေရာင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ လင္းေနေပမဲ့ ကၽြန္မကို မ်က္လံုးတစ္စံု ၾကည့္ေန သလို စိတ္မွာ ခံစားလိုက္ ရတာမို႕ ကၽြန္မေဘးဘီကို လိုက္႐ွာ ၾကည့္မိတယ္ ... ေသခ်ာ တာေပါ့… ဒီမ်က္လံုးတစ္စံု ကၽြန္မကို ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့လဲ မသိႏိုင္ဘူး... ကၽြန္မ ေတြ႕ သြားေတာ့လဲသူ႕ရဲ႕ အၾကည့္ေတြ သူမၾကည့္ေနခဲ့သလို မူပိုင္ဟန္နဲ႕ အနားကို ေလွ်ာက္လာၿပီး

"ဟိတ္..ေကာင္မေလး… ဘာလို႕ အလုပ္ကို ေလာဘတႀကီး လုပ္ေနရတာလဲ..ဒီ အခ်ိန္ထိေအာင္"

ကၽြန္မကလဲ အားရ ၀မ္းသာနဲ႕ သူေမးတာ မေျဖမိပဲ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာ လက္လြတ္စပယ္ ေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္အတိုင္း..

"ဟယ္.နင္ေရာက္လာတာ အေတာ္ပဲ..ငါအိမ္ျပန္ အရမ္းေနာက္က်လို႕ ေမေမ စိတ္ပူေနေတာ့မွာ"

သူ႕ မ်က္ႏွာ အျပဳံးတစ္ခ်က္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွပဲ ကၽြန္မ ေျပာလိုက္မိတာ ခ်က္ခ်င္း ေနာင္တရမိသြားတယ္...မေတြ႕တာ အေတာ္ၾကာၿပီး အေ၀းတစ္ေနရာကေန ေရာက္လာတဲ့သူကို ဒါ့ထက္ေလးနက္တဲ့ စကားနဲ႕ ႀကိဳသင့္ပါရဲ႕နဲ႕ ကၽြန္မ အိမ္ျပန္ဖို႕ အေဖၚမ႐ွိလို႕ လို႕ေျပာလိုက္မိ ပါလိမ့္… ကၽြန္မရဲ႕ အလိုက္ မသိမႈေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႕ၾကားက တိတ္ဆိတ္မႈကို ခ်က္ခ်င္းပဲ ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႕

"ငါ.. နင့္ကို ခုေလးတင္ပဲ သတိရေနေသးတယ္.." လို႕ေျပာလိုက္မိေတာ့

"ဟုတ္လို႕လား.." တဲ့ သူကလဲ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္မစကားဆို ဘယ္တုန္းကမွ အယံုအၾကည္ မ႐ွိခဲ့တဲ့ ေလသံနဲ႕ ျပန္ေမးလာတယ္... ကၽြန္မကပဲ

"အင္း.. ဒါနဲ႕ နင္ ဘာမွ မစားရေသးဘူး မို႕လား…ငါတို႕ တစ္ခုခု ၀င္စားရေအာင္ေလ.." "ေအး..ငါလဲ ခု ညေန 5း00 နာရီ ဖလိုက္နဲ႕ ေရာက္တယ္ဟာ..ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အိတ္ေတြခ်ၿပီး နင္တို႕အိမ္ဘက္ ထြက္လာေတာ့ နင့္အေမက နင္အလုပ္က ျပန္မေရာက္ေသးဘူး ဆိုလို႕ငါ နင့္အလုပ္ကို ဆက္လိုက္လာတာ.."

"ဟာ.. ဒါဆို ေအာက္မွာ ေစာင့္ေနတာ နင္ၾကာေနၿပီေပါ့.. ငါဆင္းလာေတာ့ 7း00 နာရီ ႐ွိေနၿပီ.. ဖုန္းေတာ့ မဆက္လုိက္ဖူးဟာ.. ငါဆင္းလာမွာေပါ့..."

"ဒါနဲ႕ နင္ဘာစားမလဲ.. ငါကေတာ့ ေကာ္ဖီဆိုရၿပီ.. နင္ ဗိုက္ဆာေနလား.."

"အင္း.. ငါလဲ နင္မ႐ွိလို႕ အျပင္မွာ ေကာ္ဖီမေသာက္ရတာ ၾကာေနၿပီ..ေကာ္ဖီဆိုင္ပဲ ထိုင္မယ္ေလ.. ဒီနားမွာပဲ ႐ွိတယ္.."

ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ေကာင္တာမွာ ေကာ္ဖီသြားယူၿပီး စားပြဲမွာ ျပန္လာထိုင္ရင္းနဲ႕ ဗူးေလးတစ္ခု စားပြဲေပၚတင္လာတယ္....

" Happy Birthday ပါ " တဲ့... ကၽြန္မ အရမ္း အံ့ေၾသာသြားတယ္… ေသေတာ့မွာပဲ… ကၽြန္မ ကိုယ့္ ေမြးေန႕ေတာင္ ကိုယ္ ေမ့ေနတဲ့ အျဖစ္...  ကၽြန္မကပဲ ဗူးေလးကို အံ့ေၾသာတႀကီး ကိုင္ၾကည့္ရင္း

"ဘာေတြလဲဟင္.."

"ဖြင့္ၾကည့္ေလ… ဘာမွ အထူးအဆန္း မဟုတ္ပါဘူး.." ကၽြန္မ ဖြင့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ကၽြန္မ ႀကိဳက္တတ္တဲ့ အဆိုေတာ္ေတြရဲ႕ သီခ်င္းေခြေတြ...

"ငါလဲ အဲဒီ အေခြ ၀ယ္မလို႕ လုပ္ေနတာ အေတာ္ပဲ.."

"ေအးပါ..ငါလဲ ခြင့္ရလို႕ ျပန္ရမယ္လဲ ဆိုေရာ ငါ ျပန္ေရာက္မဲ့ ေန႕က နင့္ေမြးေန႔နဲ႕ တိုက္ေနေတာ့ အရမ္း၀မ္းသာ သြားတယ္… ဒီလဲေရာက္ေရာ ေမြးေန႕႐ွင္က အလုပ္ေတြ တအားႀကိဳးစားၿပီး သူ႕ေမြးေန႔ေတာင္ သူေမ့ေနခဲ့တယ္တဲ့..ရယ္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္.."

"ကဲပါ .. ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ေမြးေန႕ကို သတိရေပးတဲ့ အတြက္ေရာ ငါႀကိဳက္တဲ့ အေခြေတြ ၀ယ္လာေပးတဲ့ အတြက္ေရာ ေက်းဇူး တင္တယ္ ဟာ.. ဟုတ္ၿပီလား.."

"ေတာ္ပါေတာ့ဟာ… ငါ့ကို နင့္ ေက်းဇူးေတြနဲ႕ ဖိမသတ္ ခ်င္စမ္းပါနဲ႕.."လို႕ ေျပာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ရယ္ေမာ မိၾကျပန္တယ္..

"ဟဲ့.. နင့္ ေကာ္ဖီေတြ ေအးကုန္ၿပီ..ေသာက္လိုက္အံုးေလ.." ဆိုေတာ့ ကၽြန္မ ကေယာင္ကတန္းနဲ႕ ကၽြန္မ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ေကာ္ဖီေတြကို အရသာခံဖို႕ ေမ့လို႕ တႀကိဳက္တည္း ေမာ့ေသာက္ေနမိတယ္ .. နင္ ျပန္လာတာ တအား ၀မ္းသာတာပဲလို႕ ေျပာလိုက္ရမလား .. မဟုတ္ေသးပါဘူး စဥ္းစားရင္း ကၽြန္မ သူ႕ ကို ၾကည့္လိုက္ မိေတာ့ ကၽြန္မကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ သူ႕ မ်က္လံုးေတြထဲက တစံုတရာကို ေတြ႕လိုက္သလိုမို႕ ...

"ဟင္.. နင္ ငါ့ကို တစ္ခု ခု ေျပာစရာ႐ွိ ေနသလားဟင္.. " ေသေတာ့မွာပဲ.. ကၽြန္မ ဒါ့ထက္ အဆင္ေျပမဲ့ စကားေတြ ဘာလို႕ မေ႐ြးခ်ယ္တတ္ေနတာလဲ...

"႐ွိေတာ့ ႐ွိတယ္ .. ဒါေပမဲ့ အေရးတႀကီး မဟုတ္ပါဘူး .." ဆိုၿပီး ၿငိမ္ေနျပန္ေတာ့ ကၽြန္မကပဲ "ဟဲ့..ေျပာေလ.." ဆိုေတာ့

"အင္း.. အရင္တစ္ခါ နင့္ကို ေျပာတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႕ ငါ ျပတ္သြားၿပီ.. အခုတစ္ေယာက္ ထပ္ေတြ႕ ထားတယ္ဟာ... အဲဒီ ေကာင္မေလးက ခ်ာတိတ္ကေလးပါ.. ဒါေပမဲ့ ငါနဲ႕ ပညာ အရည္အခ်င္း သိပ္မကြာဘူးဟ ... သူလဲ ၁၀ တန္း က်လို႕ ျပန္ေျဖထားတယ္ .... သူ႕ အေဖက ငါတို႕ ဆိုဒ္ထဲမွာ အသက္အႀကီးဆံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ေတာ့ လူခ်စ္လူခင္ အရမ္းေပါတယ္ ... သူတို႕ သားအမိ အလည္လာတုန္းက ေတြ႕တာ... လိုက္ပို႕ရင္းနဲ႕ … သူ႕နံမည္အရင္းက သီရိေဇာ္ တဲ့.. ဒါေပမဲ့ သူ႕ အိမ္နဲ႕ ငါကေတာ့ မီးမီး ပဲ ေခၚတယ္..."

ကၽြန္မတို႕ ႏွစ္ေယာက္သား အျပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ အေတြးကိုယ္စီ တိတ္ဆိတ္ေနၾက ျပန္တယ္… သူကေတာ့ ဘာေတြ စဥ္းစားေနခဲ့တယ္ မသိႏိုင္ဘူး... ကၽြန္မကေတာ့ တိတ္တိတ္ကေလး စဥ္းစား ေနမိတယ္... ဟိုး မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေ၀းလွတဲ့ ေနရာကေန လာခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္က ကၽြန္မေမြးေန႕ကို အမွတ္ရၿပီး အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ ေပးဖို႕ သက္သက္လာခဲ့တာလား... ဒါမွမဟုတ္ သူနဲ႕ လိုက္ဖက္ ညီလွတယ္ ဆုိတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ႐ွိေၾကာင္း လာေျပာခဲ့တာလား… ကၽြန္မကေတာ့ အေတြးေပါင္း မ်ားစြာနဲ႕... ကၽြန္မ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး.. ကၽြန္မတို႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားက ျဖတ္ေတာက္လို႕ မရတဲ့ သံေယာဇဥ္ႀကိဳး တစ္ေခ်ာင္းေတာ့ ႐ွိေနခဲ့ပါရဲ႕နဲ႕ ေ၀းကြာေစျခင္း အေၾကာင္းအရင္းမွန္က ဘာကလဲ... ဘာေၾကာင့္လဲ.. ဆိုတာ ကၽြန္မလဲ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ပါ ... လိုက္လဲ မမီေတာ့ပါ....

ဒီထဲမွာ ပါတဲ့ နံမည္နဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြ အားလံုးက စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ပါ.....

ဒီပံုေလးကို ဒီဆိုဒ္ ကေလးကေန ကူးယူ အသံုးျပဳပါတယ္.....