အလြမ္းေျဖ...

ပန္းေတြက ႏုသစ္ေ၀
ပင္ယံထက္မွာ လွတာမို႕
ပြင့္ႏိုင္သမွ်
ေလ႐ူးတဲ့ ေႏြဦးရာသီၾကား၀ယ္
သတိခါခါရေပမဲ့
အလွေတြ ပ်က္မွာေၾကာက္တာနဲ႕
ခူးယူဖို႕ ငဲ့ ...
ပန္းေတြက ဖူးပြင့္ေ၀
ခူးေျခြသူ မ႐ွိတာမို႕
ပြင့္ေလသမွ်
လြင့္ေၾကြေလ မိုးေရၾကား၀ယ္
သတိခါခါရေပမဲ့
ခ်ဴခ်င္သူ ကင္းကာမဲ့
လြမ္းဖို႕ကခက္...
ပန္းေတြကေႀကြ
အလြမ္းေျဖစရာမရွိတာမို႔
ပန္းေလသမွ်
ခ်မ္းေလေလႏွင္းေတြၾကား၀ယ္
သတိခါခါရေပမဲ့
နမ္းရိႈက္သူကင္းကာမဲ႔
လြမ္းဋီကာခ်ဲ႕ ...

ဒီကဗ်ာေလးကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အဆံုးသတ္အပိုဒ္ေလးပဲ ေရးထားတာနဲ႕ ျဖည့္စြက္ၿပီး ေရးလိုက္
ပါတယ္ ...

ပြင့္ဖို႕ ေၾကြဖို႕လြယ္တဲ့ စကား ပန္းပင္ေလးကို ဒီဆိုဒ္ ကေန ကူးယူ အသံုးျပဳပါတယ္ ...