ကထိန ဒါန (သို႕) ကထိန္ အလွဴေတာ္ မဂၤလာ

                                ခုတစ္ေလာ အလုပ္႐ွဳပ္ေနတယ္ ဆိုတာ တျခားမဟုတ္ပါဘူး … အလွဴဒါန ျပဳၾကသူငါ လုပ္ေနလို႕ပါ … (အဟက္… ၾကြားတယ္လို႕ေတာ့ မထင္နဲ႕ေပါ့ … ထင္ခ်င္လဲ ထင္ႏိုင္ပါတယ္ … ) သီတင္းကၽြတ္ အခါသမယ ၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ ကထိနဒါန (ကထိန္ခင္း အလွဴေတာ္) ေလး လုပ္ဖို႕ စီစဥ္ျဖစ္သြားပါတယ္ … တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးတဲ့ အလုပ္ကို အကုန္လံုးလဲ ကမၼကထၳ လုပ္ဖို႕မႏိုင္ေလေတာ့ မတည္ေငြ လွဴဒါန္းၿပီး လုပ္လိုက္တာ ေအာင္ျမင္စြာ မၿပီးဆံုးမခ်င္း စိတ္ေမာလူေမာနဲ႕ အသည္း အသန္ လွဳပ္႐ွားလိုက္ရပါတယ္ … ဒီဘက္မွာက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ဗုဒၶဘာသာကို အေျခခံတာ ဆိုေပမဲ့ အမ်ားစုေသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေတြက မဟာယနဗုဒၶဘာသာ ဆုိေတာ့ ကိုယ္နဲ႕ အဆင္ေျပမဲ့ ေထရ၀ါဒ ဗမာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ျဖစ္မွာေလ … ၿပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားတက္ရင္းနဲ႕ စကားစပ္မိလို႕ ေနာက္လထဲမွာ ကထိန္ခင္း ျဖစ္ရင္ ဖိတ္မဲ့ အေၾကာင္း ဘုန္းႀကီးက မိန္႕လာပါတယ္ … တစ္ရက္ ဖိတ္စာ ေရာက္လာေတာ့ သြားျဖစ္ပါတယ္ … ဘုန္းႀကီးက ကထိန္ခင္းတာ ႏွစ္တိုင္း က်င္းပ လာတာ ဆိုေတာ့ က်င္းပခ်င္ေပမဲ့ ဒကာ ၊ ဒကာမေတြကို ခုလို စီးပြားေရး က်ပ္တည္းၾကခ်ိန္မွာ အလွဴလဲ မခံခ်င္ဘူး … အားနာတယ္ …ဒါေၾကာင့္ စဥ္းစားတိုင္ပင္မယ္ ဆိုၿပီး အစည္းအေ၀းေခၚလိုက္တာ … ဒါေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးတို႕ ဒကာ ၊ ဒကာမေတြက ဘုန္းႀကီး ဘာမွ မေျပာရေသးခင္က တပည့္ေတာ္ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ မတည္မယ္ … တပည့္ေတာ္ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ .. တပည့္ေတာ္ကေတာ့ ဘာလွဴမယ္ ဆိုတာေတြ အားတက္သေရာ ေလွ်ာက္လာၾကေတာ့ ဘုန္းႀကီးမွာ အတိုင္းမသိ ပီတိ ျဖစ္ရေၾကာင္း မိန္႕လာပါတယ္ … အဲဒီေတာ့ တစ္ႏွစ္ တစ္ခါ က်င္းပျမဲျဖစ္တဲ့ ကထိန္ အလွဴေတာ္ကို ႐ုိးရာလဲ မပ်က္ရေအာင္ ၊ ဒီမွာ အားလံုးက စီးပြားလာ႐ွာၾကတဲ့ သူေတြခ်ည့္ဆိုေတာ့ ဘ၀အေမာေလးေတြလဲ ဒီလိုနည္းနဲ႕ပဲ ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္မွာမို႕ အားလံုး က်ပ္တည္းၾကမွန္း သိေပမဲ့ ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ လုပ္မယ္ … ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္နဲ႕ တတ္အားသေလာက္ပဲ ပါ၀င္လွဴဒါန္းပါ … အပန္းႀကီးမွာေတြေတာ့ မလုပ္ၾကနဲ႕ေပါ့ … ဆိုၿပီး အစည္းအေ၀းမွာ မိန္႔လာပါတယ္ … အဲဒါနဲ႕ ကၽြန္မလဲ မတည္ေငြ လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ေတြမွာ ကိုယ္တိုင္လဲ အသိအေပါင္း အသင္းေတြကို လိုက္ ႏွဳိးေဆာ္ၿပီး အလွဴခံ ( မ်က္ႏွာေတာ့ ခပ္ပူပူပဲ - ပူေပမဲ့လဲ မတတ္ႏိုင္ဘူး ..ဘုန္းႀကီးက ပိုၿပီး စိတ္ပူေနခဲ့ တာဆိုေတာ့ ကိုယ္က လူ .. သိပ္ ျပႆနာ မ႐ွိဘူး ၊ ဘုန္းႀကီးမွာက ဘုန္းႀကီးရဲ႕ ၀ိနည္းေတြကလဲ ေစာင့္ထိန္း ရေသး တာ ဆိုေတာ့… ကိုယ္ေတြပဲ နဲနဲေလး မ်က္ႏွာေျပာင္ရတာေပါ့ေလ .. ) ေျပာသာ ေျပာတာပါ … အားလံုး ခုခ်ိန္မွာ အလုပ္အကိုင္ မေကာင္းၾကဘူး ဆိုေပမဲ့လဲ အလွဴခံ အဖြဲ႕ေတြ အိုးစည္ ၊ဒိုးပတ္ေတြနဲ႕ သံခ်ပ္တိုင္ တဲ့အထဲက လိုပါပဲ ..(ကုသိုလ္ေရးမို႕ လက္မေႏွးပါတယ္ ..ကုသိုိလ္ေရးမို႕ လက္မေႏွးပါတယ္ ..) ဆိုတဲ့ အတိုင္းပါပဲ .. ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းပံုက အတင္း တိုက္တြန္း ရတယ္ဆိုတာ မ႐ွိပါဘူး .. ေျပာလိုက္တာနဲ႕ အားလံုးက လိုလိုခ်င္ခ်င္ပဲ လွဴၾက၊ တန္းၾကတာ အားရၾကည္ႏူး စရာေကာင္း လွပါတယ္ … ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကလဲ သူတို႕ရဲ႕ အလွဴ႐ွင္ေတြကို တတ္အားသေလာက္ အလွဴခံလိုက္တာ ဆန္၊ ဆီ ၊ အေအး လွဴသူေတြ အျပင္ အလွဴေငြ ၾကည့္ပဲ ဘတ္ ေျခာက္ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ေကာက္လို႕ ရပါတယ္ … ပေဒသာပင္ ခ်ည့္ပဲ ၂၄ ပင္ရပါတယ္ … ေကာက္လို႕ရတဲ့ အလွဴေငြ နဲ႕ ဆန္၊ ဆီ ၊ အေအးမ်ားကို ပြဲလုပ္တဲ့ ၂၄ရက္ေန႕မွာ လာသမွ် ဧည့္သည္ ယုတ္၊ လတ္၊ ျမတ္ မေ႐ြး ေကၽြးေမြးဧည့္ခံလိုက္တာ အရမ္း  အားရ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းပါတယ္ … တကယ့္ကို ျမန္မာျပည္က ႐ြာေလးတစ္႐ြာမွာ အလွဴႀကီး က်င္းပ ေနသလိုပဲ … တကယ္ပီတိျဖစ္မိတယ္ … ေရစက္ခ် တရားေပးတဲ့ အခ်ိန္မွာလဲ ဘုန္းႀကီးက(ဒီလို ေခတ္အခါ ႀကီးထဲမွာ ဒီလိုပြဲႀကီး ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ သြားတဲ့ အတြက္ ) မ တည္လွဴဒါန္းသူမ်ားေရာ အဘက္ဘက္က ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ကိုင္ေပးတဲ့ သူေတြေရာ ၊ လွဴဒါန္းၾကတဲ့ ဧည့္ပရိသတ္ေတြကုိေရာ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အထပ္ ထပ္ ေျပာေန႐ွာေတာ့ ဘုန္းႀကီးကိုေတာင္ ျပန္အားနာေနမိတယ္ … တကယ္တမ္း ကၽြန္မ စဥ္းစားမိတာ ေလးတစ္ခုက ဗုဒၶသာသနာ စည္ပင္ျပန္႕ပြားေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ ေနရတဲ့ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ သံဃာေတာ္ေတြ မွာလဲ ျပည္သူေတြကို အားကိုးမွီခို ေနၾက ရတာမို႕ ျပည္သူေတြ က်န္းမာဖို႕ ၊ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြ ေကာင္း မြန္ေစဖို႕ သူတို႕လဲ ဆုေတာင္းေမတၱာေတြ ပို႕သေပးရင္း သာသနာ့တာ၀န္ေတြ ထမ္း႐ြက္ ေနရတာမို႕ ျပည္သူေတြကလဲ ကုသိုလ္ေရးကို လက္မေႏွးေစခ်င္ဘူး … ဒါမွလဲ ကၽြန္မတို႕ ဗုဒၶသာသနာ ေရာင္၀ါတန္ခိုး ဆထက္တိုးမွာ မို႕လား … ကၽြန္မ ငယ္ငယ္တုန္းက လူႀကီးေတြ ေနာက္ကပဲ လိုက္ဖူးတာဆိုေတာ့ ဒီလိုမ်ဳိး အလွဴပြဲ ႀကီးေတြကို ျမင္ဖူးေပမဲ့ မသိနားမလည္ခဲ့ဘူး … ခုေတာ့ အားလံုးၿပီးေျမာက္ ေအာင္ ျမင္သြားၿပီ ဆိုေတာ့ စိတ္ေမာ ၊ လူေမာတာေတြ အားလံုးေျပေပ်ာက္သြားပါၿပီ … မၿပီးမခ်င္းလဲ အလွဴေငြ ျပည့္စံုေအာင္ ရပါ့မလား … စည္စည္ကားကားေရာ ျဖစ္ပါ့မလားနဲ႕ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေတြးပူ ေနမိေသးတယ္ … ခုေတာ့ ထင္ထား တာထက္ အဘက္ဘက္က ျပည့္စံုေနခဲ့တာ ေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီး ကိုယ္တိုင္ကစလို႕ ၀မ္းသာ ၾကည္ႏူးေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ ကၽြန္မ အဖို႕ ရာေတာ့ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ပါပဲ … ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းမ်ားလဲ ကၽြန္မနဲ႕ အတူ ပီတိကုသိုလ္ ခံစားႏိုင္ေအာင္လို႕ ပြဲတုန္းက ဓါတ္ပံုတစ္ခ်ဳိ႕ကို တင္ေပးလိုက္ ပါတယ္ … ပေဒသာပင္က ၂၄ ပင္ေတာင္မွ ဆိုေတာ့ အကုန္မတင္ ေတာ့ပါဘူး … လွတဲ့အပင္ေလးေတြနဲ႕ ထူးထူးဆန္းဆန္း လုပ္ထား တာေလးေတြ တင္ေပးလိုက္ တယ္ … အိုးစည္ေတြ ၊ ဒိုးပတ္ေတြနဲ႕ ၊သံခ်ပ္သံေတြ ၾကားရေတာ့ ျမန္မာျပည္ က ႐ြာေလးတစ္႐ြာ ျပန္ေရာက္သြားသလို အလြမ္းေျပရပါတယ္ … အရမ္းလဲ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္ … တစ္ခ်ဳိ႕လဲ ပေဒသာပင္ ပို႕ရင္းနဲ႕ ကေနၾကတာ အကေတြလဲ အစံု အိုးစည္၊ ဒိုးပတ္ကိုလဲ ဒီဘက္ဓေလ့ ေနာင္၊ ေပ၊ ေနာင္ ေတြလဲ ပါေသးတယ္ … ယိုးဒယား လူမ်ဳိးေတြကလဲ ႐ွမ္းႀကီး လူမ်ဳိးက ဆင္းသက္လာတယ္ ေျပာၾကတယ္ … အဲဒီေတာ့ တခ်ဳိ႕ ဓေလ့ေလးေတြနဲ႕ စကား အသံုးအႏွဳံး တူတာေလးေတြလဲ ႐ွိတယ္ … အလွဴအတန္း လုပ္တဲ့ေနရာမွာက် ကၽြန္မတို႕ ဗမာေတြနဲ႕ မတူျပန္ဘူး … ႐ွမ္းနဲ႕ ယိုးဒယားက နဲနဲ ဆင္တယ္ … ဒီေရာက္တဲ့ ဗမာေတြကေတာ့ ကၽြန္မၾကည့္လိုက္တာ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ေပါ့ … ဗမာ အက ၾကည့္ လဲ မဟုတ္၊ ႐ွမ္းလား ဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္ ယိုးဒယားလား ဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္ … ဒါေပမဲ့ အလွဴပြဲမွာ တတ္သမွ် မွတ္သမွ်နဲ႕ ေပ်ာ္ေအာင္ ဖန္တီးၿပီး တီးဆို ကခုန္ေနၾကတာေတြ႕ ရေတာ့ အလိုလို သူတို႕ အေပ်ာ္ေတြပါ ကူးဆက္ၿပီး လာသမွ် လူတိုင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေတြ ေပ်ာ္႐ႊင္ လန္းဆန္း ေနတာ ၾကည့္ရင္း ကၽြန္မေတာ့ တစ္ႏွစ္ ပတ္လံုး ေမာထားသမွ် အေမာေတြ ဒီတဒဂၤဟမွာ အကုန္ေျပသြား သလိုပါပဲ … သူငယ္ခ်င္း အားလံုး ကၽြန္မ နဲ႕ ထပ္တူ မဟုတ္ေတာင္ နဲနဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္ကို အလြမ္းေျပေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႕ ဒီပို႕စ္ေလးကို တင္ေပး လိုက္ ပါတယ္…

အဲဒီ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ႐ွိတဲ့ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ပါ ... အရမ္းသပၸါယ္လို႕ ႐ုိက္ထားတာ .....

ပန္းျပင္ထားတာေလးလွလို႕ ႐ုိက္ထားတာ ...

ဆြမ္းဟင္းျပင္ထားတာ ..( ၾကက္သား ၊၀က္သား ၊၀က္စတူး၊ ငါး ပဲငပ္ေပါင္း ၊အစိမ္းေၾကာ္၊ ငပိခ်က္ နဲ႕ အတို႕)

သံဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္း ဘုန္းေပးေနပံု ( အျခား ေက်ာင္းတိုက္မ်ားမွ ပင့္သံဃာ အပါး ၃၀ ႏွင့္ အတူ )

ပေဒသာပင္ကို ေလွပံု ခ်ဳိးထားၿပီး သယ္လာတဲ့ ပံုကေလးပါ ...

ေလွပံုခ်ဳိးထားၿပီး လွဴဖြယ္ပစၥည္းေတြကို ေလွ၀မ္းထဲမွာ အျပည့္ထည့္လို႕ ႐ြက္တိုင္ႀကိဳးေတြမွာ ၀တၳဳေငြေတြ သီးထားေသးတယ္ ...ေလွေပၚမွာ ဘုရားဆင္းတုေတာ္အျပင္ ေလွဦးထိပ္မွာ ႐ွင္ဥပဂုတၱ ကိုယ္ေတာ္လဲ ပါေသးရဲ႕.. စိတ္ကူးေလး ေကာင္းလိုက္ပံုမ်ားေနာ္ ...

                         က်ဳိက္ထီး႐ုိးေစတီပံု ခ်ဳိးထားတာပါ .. စလုပ္ခါစကေတာ့ ပီျပင္ပါတယ္ .. သူတို႕ေတြ ထမ္းရင္း၊ ကၾကရင္းနဲ႕ ဓါတ္ပံု ႐ုိက္တဲ့ အခ်ိန္က် နဲနဲ တြန္႕ ေနပါတယ္ ... ( ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူတို႕ေတြ လုပ္ငန္းခြင္ေတြနဲ႕ မအား လပ္တဲ့ၾကားကေတာင္ စိတ္ကူးေကာင္းေလးေတြ လုပ္တတ္လို႕ ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္..)

                               ဒီက ဓေလ့ေလးတစ္ခုပါ ... သူတို႕ ထိုင္းလူမ်ဳိးေတြ ဘာ အယူလဲေတာ့ မသိဘူး .. (၉) ဂဏန္း အရမ္းႀကိဳက္ ပါတယ္ ... ပစၥည္းေစ်းႏႈန္းေတြ ကပ္ရင္လဲ ၁၉ ဘတ္ ၊၉၉ ဘတ္ ၊ ၁၉၉ ဘတ္ ၊ ေစ်းမ်ားတဲ့ဟာေတြကိုလဲ ၁၉၉၉၀ စသျဖင့္ ေစ်းႏႈန္းကပ္ေလ့ ႐ွိပါတယ္ ... ခုလဲ လာလွဴတဲ့ ပေဒသာပင္ကို ေငြသားခ်ည့္ပဲ သီးထားၿပီး ( ၈၉၉၉) ဘတ္ တဲ့ ...

 

 

 

 

 

                                 ပံုေတြက တင္မယ္ဆို အမ်ားႀကီးပဲ ... ပေဒသာပင္ကလဲ ၂၄ပင္ေတာင္မွ ဆိုေတာ့ေလ ... အလြမ္းေျပ ႐ုံ ေလာက္ပဲ တင္ေပးလိုက္တယ္ ... ေလွထြင္းထားတာေလး သေဘာက်လို႕ ေ႐ွ႕ကေန ႐ုိက္ၿပီး တင္ထားတာ ... အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းသလို အဆင္ေျပတာေတြ မေျပတာေတြ ေနာက္ထားၿပီး အားတက္သေရာ လွဴဒါန္းၾကတာ ၾကည္ႏူးစရာ အရမ္းေကာင္းလို႕ပါ ... အားလံုးပဲ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္႐ႊင္ ႏိုင္ၾကပါေစ..